Το λάχανο ( Brassica oleracea var capitata) είναι ένα μικρό φυλλώδες φυτό που σχηματίζει μια συμπαγή σφαιρική μάζα από τρυφερά φύλλα τυλιγμένα μεταξύ τους γνωστά ως κεφαλή. Τα εξωτερικά φύλλα είναι γενικά μεγαλύτερα από τα εσωτερικά. Ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κουνουπίδι και το μπρόκολο.Το κεφάλι του λάχανου ανάλογα με την ποικιλία έχει χρώμα λευκό, κόκκινο, γκριζοπράσινο.
Το λάχανο ευδοκιμεί σε ηλιόλουστα καλά στραγγιζόμενα, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά εδάφη με pH που κυμαίνεται από 5,5 έως 6,5.
Ευδοκιμεί καλύτερα στις χαμηλές θερμοκρασίες γι' αυτό καλλιεργείται περισσότερο το Φθινόπωρο και τον χειμώνα. Στην Ελλάδα το λάχανο σε μερικές περιοχές καλλιεργείται και την Άνοιξη.
Η κατάλληλη θερμοκρασία για την καλλιέργεια του λάχανου είναι 12-22 °C. Για φθινοπωρινή καλλιέργεια, σπέρνουμε τους σπόρους του λάχανου το Μάιο ή τον Ιούνιο σε σπορείο ενώ για χειμερινή και ανοιξιάτικη καλλιέργεια, σπέρνουμε από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο. Η σπορά πρέπει να είναι σε βάθος περίπου ένα εκατοστό. Η κατάλληλη θερμοκρασία για το φύτρωμα του σπόρου είναι 10-22 βαθμοί Κελσίου. Στις θερμοκρασίες αυτές το φύτρωμα θα έχει ολοκληρωθεί μέσα σε δύο εβδομάδες.
Σε 1,5 περίπου μήνα τα φυτά θα είναι έτοιμα για μεταφύτευση στο έδαφος.
Το λάχανο χρειάζεται αρκετό νερό, το έδαφος πρέπει να διατηρείται υγρό, όχι όμως υπερβολικά. Χρειάζεται σταθερό και τακτικό πότισμα για να αναπτυχθεί σωστά και να σχηματίσει συμπαγή κεφάλια.Το λάχανο έχει μεγάλες απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία, ιδιαίτερα σε άζωτο και κάλιο. Θα πρέπει να προσέχουμε ώστε τα βασικά στοιχεία να είναι σε ισορροπία γιατί η υπερβολική λίπανση με άζωτο θα έχει σαν αποτέλεσμα την κακή ποιότητα και το σχίσιμο των κεφαλών.
Για την καλύτερη ανάπτυξη των φυτών θα πρέπει να προσθέτουμε στο έδαφος χωνεμένη κοπριά πριν τη μεταφύτευση. Αυτό θα βοηθήσει τα νεαρά φυτά στα πρώτα στάδια ανάπτυξης τους.
Κατά την διάρκεια της καλλιέργειας του λάχανου, τα φυτά βρίσκονται αντιμέτωπα με πολλά είδη εχθρών και ασθενειών. Αυτές οι ασθένειες και τα παράσιτα μειώνουν το χρώμα, την γεύση, το βάρος, το μέγεθος και την ποιότητα της παραγωγής.
Το λάχανο είναι εύκολο στη μεταφύτευση. Φυτεύουμε τα φυτά έτσι ώστε να θάβονται 3-4 εκατοστά του κύριου στελέχους, σε σειρές που να απέχουν μεταξύ τους 70 ως 80 εκατοστά, και στη σειρά τα φυτά μεταξύ τους 30 ως 60 εκατοστά, ανάλογα με την ποικιλία και το μέγεθος του κεφαλιού που αναμένεται να κάνει.
Το λάχανο χρειάζεται αρκετό νερό, το έδαφος πρέπει να διατηρείται υγρό, όχι όμως υπερβολικά. Χρειάζεται σταθερό και τακτικό πότισμα για να αναπτυχθεί σωστά και να σχηματίσει συμπαγή κεφάλια.Το λάχανο έχει μεγάλες απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία, ιδιαίτερα σε άζωτο και κάλιο. Θα πρέπει να προσέχουμε ώστε τα βασικά στοιχεία να είναι σε ισορροπία γιατί η υπερβολική λίπανση με άζωτο θα έχει σαν αποτέλεσμα την κακή ποιότητα και το σχίσιμο των κεφαλών.
Για την καλύτερη ανάπτυξη των φυτών θα πρέπει να προσθέτουμε στο έδαφος χωνεμένη κοπριά πριν τη μεταφύτευση. Αυτό θα βοηθήσει τα νεαρά φυτά στα πρώτα στάδια ανάπτυξης τους.
Το σκουλήκι του λάχανου και οι αφίδες που τρέφονται από τα φύλλα είναι οι κυριότεροι εχθροί.
Η αλτερνάρια, ο περονόσπορος, η μαύρη σήψη είναι από τις κυριότερες ασθένειες.Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε τα προβλήματα και να κρατάμε το λάχανο υγιές και τον κήπο μας καθαρό είναι η πρόληψη.
Προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία ασθενειών στο έδαφος, αποφεύγουμε την καλλιέργεια λάχανου στο ίδιο σημείο κάθε χρόνο.Για την καταπολέμηση των εχθρών και των ασθενειών στην καλλιέργεια λάχανου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάφορα χημικά και οργανικά σκευάσματα.
Η συγκομιδή γίνεται σε 70-90 ημέρες όταν οι κεφαλές θα είναι μεγάλες και ώριμες. Δεν κρίνουμε μόνο οπτικά αλλά πιέζουμε με το χέρι την κεφαλή του λάχανου και αν είναι γερή και σφιχτή τότε το λάχανο είναι έτοιμο για συγκομιδή.